Röportaj ve yazılar (Interwievs and writings)

Mustafa Avcı, etnomüzikolog ve kültür tarihçisi. Leylek ve Levrek adında güzel bir blogu var. Bu yazısına tesadüfen denk geldikten sonra teşekkür için mesaj atmıştım. Aşağıdaki yazı şurada yayınlandı. Güzel insan var, güzel insan var. Feylesof meşrep Kopuzî Engin Bey’in aşağıdaki lokum gibi videoda sürekli kelimelerin anlamsızlığına dem vurması aklıma biraz Derrida’yı getirdi. Getirdi, zira Derrida’ya göre

Dokuz Eylül Üniversitesinin yayını olan İDE dergisinin Yaz 2015 7. Sayısında yayınlanan röportaj. 

Pınar Özkan’ın, Yitik Ülke- Edebiyat ve Kültür Sanat Dergisi için yaptığı söyleşi:   İzmir-Buca’da bir çalgı yapım atölyesi… Müzik meraklısı bir adamın Aşiyan’ı diyebilirim bu küçük ve sıcak atölyeye. Kediler ve çalgılar yan yana… Kendisine arkadaşları kopuz sevdasından dolayı “Kopuzi” adını takmış. O da atölyenin adını “Kopuzi Engin Çalgı Yapım Atölyesi” koymuş. Şimdi, bu kapıdan

Okulda müzik dersi kayda değer başarımın olduğu tek dersti. Hukuk fakültesinde okuduğumu hatırda tutunuz lütfen! Gerçi hukuk fakültesinde iken en ilgisiz olduğum şey hukuktu. Beş yıl boyunca (evet beş) bolca kitap okuyup saz çaldım, atölye gezdim. Neyse işte ilk yıl Serpil hocanın verdiği müzik dersinde bir iki arkadaş edindim ve onlarla çalmaya başladım. İlk yaptığımız

2012 sonbaharı olsa gerek, feysbuktan bir mesaj geldi. Yanlış hatırlamıyorsam Oğur sazının akort düzeni ile ilgili yazmıştı Gilad. Açıkçası İsral’den bir gitaristin perdesiz gitar, kopuz ve Türk müziği hakkında sorular sorması beni şaşırtmıştı. Ortak noktamız Erkan Oğur’du ama Gilad, türkü repertuarına epey aşina idi ve mahalli sanatçıların çoğunu biliyordu. Türkçede öğrendiği ilk kelime “indir” idi